Familie Vermeulen Bosch Broks Habraken

Voor 1612 heeft de sloot, die na de demping Willemsstraat gaat heten, aan beide zijden een andere naam. De noordzijde is dan het Oude Fransche Padt, de zuidzijde is het Vrijdomspadt. Bij de stadsuitbreiding van 1614 (Derde Uitleg) krijgen de sloot en de paden op 5 september 1614 de naam Goutbloemsgracht. Tot halverwege de 18de eeuw blijven de bewoners voor de noord- en de zuidkant van de sloot de afzonderlijke namen gebruiken. Het Oude Fransche Padt en het Vrijdomspadt. Die laatste naam gaf aan dat het pad buiten de stadmuur lag en zodoende ‘vrij’ gebied was.
De naam Franse Pad heeft niets met Frankrijk of de Franse bezetting te maken. Het Oude Fransche Padt was genoemd naar Frans Dirksz, een wagenaar. Hij leefde begin 17de eeuw en verhuurde karren, vigilantes en janpleziers en werd in de wandeling Ouwe Frans genoemd. Hij liet zijn paarden weiden op een stukje land buiten de stadspoort. Van het pad daarheen was hij de belangrijkste gebruiker: vandaar ‘Ouwe Frans z’n pad’. Het Ouwe Franssenpad liep door over de Brouwersgracht tot de Haarlemmerdijk.

De paden kregen de naam Goudsbloemgracht, maar het water bleef een smalle sloot, zonder beschoeiing, nooit beplanting waardig gekeurd. Bouwvallige huisjes verschaften onderdak aan een bevolking, die in slechte reuk stond. Tot diep in de 19e eeuw hield de Goudsbloemgracht stand in deze verwaarloosde toestand en was hiermee het stiefkind van de Amsterdamse grachten, de 'Herengracht zonder bomen' werd ze spottend in de volksmond genoemd. In 1775 telde de Goudsbloemgracht maar liefst 57 gangen. Er wordt overigens wel verondersteld dat de vele gangen die we hier, maar ook elders in de stad, tegenkomen bedoeld zijn om het erf aan de achterkant te ontsluiten, de achteringang of leveranciersingang. In aanmerking genomen dat de dichtheid van gangen om het huis tot om de drie huizen voorkomt lijkt dit een aannemelijke verklaring. De Goudsbloemgracht wordt als eerste gracht in de Jordaan gedempt.

Om hygiënische redenen werd de Goudsbloemgracht in 1857, de tegenwoordige Willemstraat, dus dichtgegooid.
Het verhaal wil dat het gemeentebestuur zo lang nadacht over een nieuwe straatnaam, dat de Oranjegezinde Jordaners zelf maar een straatnaambordje ophingen, met de naam van de koning. De inwijding van de straat vond plaats op 24 augustus 1857, de verjaardag van de overleden koning en zo kreeg de straat haar naam. Op dat moment was de kleinzoon van koning Willem I, koning Willem III aan de macht. Aanvankelijk heette de straat Willemstraat, maar na 1909 sloop er een extra ‘s’ in, in 1918 werd de naam officieel Willemsstraat.

bron:
https://www.amsterdamhv.nl/wiki/willemsstraat.html