Familie Vermeulen Bosch Broks Habraken

Gebouwd als Nederlands Hervormde kerk voor het noordelijke deel van Amsterdam-Oud West (Staatsliedenbuurt/Westerpark), ontworpen door C.B. Posthumus Meyjes (die ook de Oranjekerk in de Van Ostadestraat en de voormalige Nieuwezijds Kapel (uit 1908) bij het Rokin ontwierp). De oorspronkelijk ontworpen toren is niet uitgevoerd. In gebruik genomen op 4 april 1918, in aanwezigheid van de koninklijke familie.

De kerk zou het middelpunt van de wijk worden, maar door de wijziging van het Plan Kalff is het nooit geworden wat men in eerste instantie van plan was. Waar nu de Centrale Markthallen zijn was men van plan om ook daar nieuwe woningen te bouwen.
De Prinsessekerk was de veertiende Nederlands Hervormde Gemeente Kerk.
Architecten van het gebouw waren Postumus en Meijer sr. (1895-1922) en in 1914 begon men met de bouw. De eerste wereldoorlog was in volle gang en het duurde tot 1918 dat de kerk afgebouwd was.
De kerk is gebouwd in een combinatie van elementen uit de zestiende eeuwse gotiek en de robuuste baksteen architectuur van Berlage. Een forse toren had de kerk moeten verankeren in het stadsbeeld maar die is nooit gerealiseerd.

Een jaar later werd de kerk feestelijk geopend door Koningin Wilhelmina en de jeugdige prinses Juliana. Het was de crisistijd, grote armoede heerste er, ook in de Staatsliedenbuurt. Men vond het verkwisting van al dat geld, zodat tijdens de opening de koningin en prinses in de Keucheniusstraat bekogeld werden met veen-aardappelen.

De Prinssekerk had een beroemd orgel; dit orgel behoorde tot 1982 tot de belangrijkste Steinmijer-orgels van Nederland.
Het orgel is in 1924 opgeleverd door de bouwer Fa. G.F. Steinmeijer & Co. In 1951 voerde P.C. Bik enkele dispositiewijzigingen uit, waarna het instrument grote bekendheid kreeg.
Piet van Egmond met zijn secretaresse/registrante Nettie Spies gaven vele orgelconcerten. Veel plaatopnames en radiouitzendingen die uitgezonden werden door de NCRV, de geluidswagens stonden dan geparkeerd in de Schaepmanstraat .
Het orgel is nooit elders herplaatst voor gebruik in een kerk; na demontage zijn de meeste onderdelen, zoals orgelpijpen, balgen, windlades en de speeltafel aan verschillende particulieren verkocht. Veruit de meeste onderdelen zijn uiteindelijk bij één particulier terecht gekomen die het orgel in een langlopend project opbouwt.

Zoals Willie Albertie zo mooi kon zingen :
“De buurt die is verdwenen
die buurt bestaat niet meer
alleen in oude boeken en foto’s van weleer”

Buiten gebruik najaar 1981 of voorjaar 1982, toen de Hervormde Prinsessekerkgemeente verder ging met de Geref. Nassaukerkgemeente in dezelfde wijk, de Staatsliedenbuurt in Amsterdam Oud-West.

Gesloopt najaar 1982.